Dlaczego Babcia nie pamieta mego imienia?
Cel jaki zamierzamy osiągnąć to:
1. Wyjaśnienie dzieciom czym jest choroba Alzheimera,
2. Uświadomienie jak trudno jest osobie chorej wykonywać najprostsze czynności,
3. Pokazanie jak można pomóc osobie chorej i jak ta pomoc jest ważna
4. Nauczenie szacunku do osób chorych i starszych.
5. Uświadomienie dzieciom jak ważne jest ćwiczenie pamięci i że trzeba o nią dbać przez całe życie.
W naszym społeczeństwie panuje ogromna stygmatyzacja ludzi chorych psychicznie, do których zaliczane są również osoby chore na Alzheimera. Stygmatyzacja zaczyna się już w rodzinie, potem w najbliższym otoczeniu i kończy się w społeczeństwie. Panuje przekonanie, że osoba z zaburzeniami to zazwyczaj osoba agresywna, dlatego też w pierwszej kolejności izoluje się dzieci, żeby je ochronić przed wyimaginowanym zagrożeniem.
Swoim programem chcemy zmienić te stereotypy szczególnie wobec osób z chorobą Alzheimera. Co raz mniej jest rodzin wielopokoleniowych, w których dzieci zamieszkują razem ze swoimi dziadkami. Dzieci na co dzień nie mają kontaktów z osobami w podeszłym wieku, nie znają ich problemów, trudności w wykonywaniu wydawałoby się prostych czynności. Na dziwne zachowanie osoby starszej reakcja dziecka może być dla chorego bardzo przykra. Dlatego bardzo ważnym jest, aby od najmłodszych lat dzieci uczyły się szacunku do osób chorych, starszych, aby rozumiały potrzebę niesienia pomocy, aby pomoc świadczona innym dawała im radość.
Zajęcia prowadzone będą z dziećmi z klas 1-4. W projekcie przewidzieliśmy 10 zajęć w 5 różnych szkołach podstawowych – dwie klasy po średnio 25 osób w klasie. Łącznie programem zostanie objęte dwieście pięćdziesięcioro dzieci.
Podsumowanie projektu: „Dlaczego Babcia nie pamieta mojego imienia?”
W projekcie przewidzieliśmy 10 zajęć w 5 różnych szkołach podstawowych – dwie klasy po średnio 25 osób w klasie. Łącznie dwieście pięćdziesięcioro dzieci.
Projekt realizowany był w okresie od 20 września do 25 października 2017r. Do współpracy zostały zaproszone szkoły z terenu miasta Siedlce (dwie szkoły) oraz szkoły gminne z terenu powiatu siedleckiego (sześć szkół) i jedna szkoła z terenu powiatu sokołowskiego. Na zaproszenie odpowiedziało siedem szkół. Jedna z miasta Siedlce i sześć szkół gminnych. W zajęciach uczestniczyło 244 uczniów z tego w wieku 8 lat – 91 osób, w wieku 9 lat – 114 osób, w wieku 10 lat – 39 osób. Zajęciami edukacyjnymi objęto trzy klasy drugie, osiem klas trzecich i cztery klasy czwarte. W grupie 244 uczniów, 50 dzieci to uczniowie jednej szkoły z miasta Siedlce, pozostała grupa to uczniowie szkół gminnych.
Udział szkoły w projekcie został potwierdzony „Kartą udziału szkoły w projekcie”. Dzieci wypełniały quiz podając swoje imię i wiek. Pozwoliło to nam na okresie liczebności dzieci biorących udział w projekcie oraz ich wieku.
Wyniki quizu
Część I quizu.
- O jakiej chorobie była mowa w czasie zajęć? – 94 % prawidłowych odpowiedzi
- Jak rozpoznać osobę chorą? – 83% dzieci umiało podać przynajmniej trzy przykłady zachowań.
- Kto choruje częściej? kobiety/mężczyźni; osoby młode/osoby starsze – 83% prawidłowych odpowiedzi.
- Zaznacz, który mózg jest zdrowy – 94% prawidłowych odpowiedzi.
Część II quizu.
- Słuchaj uważnie i zapamiętaj jak najwięcej słów. Osoba prowadząca wymienia 5 prostych rzeczowników.
- Jak mają na imię Panie prowadzące zajęcia?
- 72% zapamiętało trzy imiona
- 10% zapamiętało 2 imiona
- 9% zapamiętało 1 imię
- 9% nie wymieniło żadnego imienia
- Wymień zapamiętane słowa (wymienione w punkcie 1).
- 24% zapamiętało 5 wyrazów
- 18% zapamiętało 4 wyrazy
- 18% zapamiętało 3 wyrazy
- 7% zapamiętało 2 wyrazy
- 3% zapamiętało 1 wyraz
- 10% nie wymieniło żadnego wyrazu
- Moje ulubione zajęcie:
- 54% – zajęcia sportowe (chłopcy gra w piłkę, dziewczęta rower i rolki), gimnastyka,
- 22% – nauka języków, odrabianie lekcji, oglądanie programów przyrodniczych, układanie puzzli, układanie klocków lego, rozwiązywanie krzyżówek, , rozwiązywanie quizów, nauka gry na instrumentach,
- 15% – zajęcia taneczne (dziewczynki), kino, zajęcia plastyczne, słuchanie radia, oglądanie telewizji, czytanie książek, rysowanie, śpiew,
- 15% – zabawa z rodzeństwem, wycieczki z rodzicami i rodzeństwem, opieka nad zwierzętami, pomaganie w domu, łowienie ryb z dziadkiem lub rodzicem,
- 9% – gry komputerowe, gry na telefonie.
Z każdych zajęć została sporządzona dokumentacja fotograficzna. Relacje z kolejnych odwiedzin w szkołach sukcesywnie były umieszczane na stronie internetowej stowarzyszenia oraz na Facebooku. Szkoły umieszczały relację z zajęć na swoich stronach internetowych. W dniu 10 października 2017r. relacja z zajęć ukazała się w „Telewizyjnym Kurierze Mazowieckim” oraz w „Radiu dla Ciebie”. Otrzymaliśmy kilka zapytań ze szkół spoza powiatu siedleckiego o możliwości przeprowadzenia takich zajęć.
We wszystkich zajęciach czynnie uczestniczyli wychowawcy klas. W niektórych szkołach również dyrektorzy. Dzieci były zachwycone różnorodnością ćwiczeń. Największym zainteresowaniem cieszyły się zajęcia w alkogoglach i z obciążnikami. Najtrudniejszym zadaniem było rysowanie zegara z nałożonymi alkogoglami i oznaczenie na nim zadanej godziny. Wychowawcy bardzo pozytywnie ocenili niekonwencjonalny sposób przekazywania dzieciom wiedzy na temat tak trudnej do zrozumienia choroby.
Dyrektorzy byli zainteresowani kontynuacją edukacji o chorobie w klasach starszych.
Przedsięwzięcie współfinansowane ze środków Samorządu Województwa Mazowieckiego
